domingo, 6 de mayo de 2018

Ruta de sendeirismo as Grobas, aldea deshabitada na Serra do Candán

Son recordos, aqueles prósperos anos onde no corazón da Serra no Candán, alborotaba a tranquilidade coa súa mina de estaño, xunto coa venta de carbón vexetal de carballo, a pequena aldea das Grobas e seus veciños, que gozaba dunha de grande vida e ruído. Seu muíño, traballaba a reo no río que leva seu nome, das Groba, onde se xunta con varios brazos no lugar, nunha fermosa ribeira empedrada.

Inda que son terras pertencentes o concello de Forcarei, realmente as Grobas e un antigo recordo dun núcleo rural no Candán, pero foi esa situación tan remota, a que fixo seu abandono, pois a esta nunca chegou ningunha estrada nin a luz eléctrica, sendo abandoada seus últimos moradores no ano 1969.

A día de hoxe, os seus solitarios restos, son un pequeno recuncho, onde o visitante e camiñante, busca a desconexión e tranquilidade. No lugar habilitouse unha vivenda como refuxio, que luce unha rechamante bandeira amarela.
Nesta ruta, imos improvisar un percorrido circular polos carreiros do lugar, duns case 12 km e catro horas e corenta minutos con paradas, incluído o almorzo nas Grobas. Arrancamos da aldea de Ameixedo, pertencente a parroquia de Zobra no concello de Lalín, seguindo un pequeno carreiro que sae da aldea e pouco a pouco entra no pechado val do río das Grobas. Unha vez chegado a un alto, chamado Porto do Frade, xunto a unha torreta de corrente, comeza un forte desnivel ate un rego afluínte do río principal, neste forte descenso, aconsellamos facelo de vagar e estremando precaucións. Unha vez cruzado o pequeno rego, o cruzamos por un pequeno paso de rochas, e seguimos outro carreiro dende o cal se poden ver o fondo do val. os restos das antigas vivendas das Grobas.
Aldea de Ameixedo.

Xa preto desta, podemos ver os antigos socalcos entre unha grande carballeira, até chegar a unha fermosa paraxe, cos restos dun muíño incluído, onde se pode cruzar o río por unha ampla ponte. Unha vez cruzada a ponte, nos atopamos nos restos da antiga aldea, cos muros das antigas vivendas como xigantes semi-cubertas pola vexetación nun lugar inhóspito. Na parte máis alta, atopase a vivenda que a día de hoxe e refuxio, o cal ten sobre o tellado unha bandeira amarela. Debaixo deste, un fermoso espazo o lado do río cunha pequena ponte, onde se improvisou uns fermosos bancos con troncos para lecer a sombra, onde almorzamos.
 
Saímos das Grobas pola ruta máis clásica, o carreiro empedrado antigo que leva a aldea de Bustelos, a máis transitada. Este sendeiro discorre por a outra beira do camiño de ida, polo lugar do canón chamado a Costa, tendo unha suave pendente ascendente, cunha grande caída cara o río fora do camiño, polo que tamén recomendamos precaución.
Unha vez discorrido este fermoso tramo, duns 4 km, chegamos a un grande cruce moi próximo a aldea de Bustelos, no tal vez punto máis alto do percorrido a uns 700 m de altitude, cunhas marabillosas vistas sobre o entorno. Dende este punto alto, voltamos a descender por un amplo camiño en zig-zag cara o río, este camiño esta sinalizado como unha PR-G (sendeiro de pequeno percorrido galego), polo que só há que seguir as sinais e marcas. 
O chegar o río, chegamos a unha das zonas máis belas da ruta a parte das Grobas, pois no lugar de cruce do río, que ben sendo unha pedra pousada sobre outras dúas, poderiámolo chamar un “recuncho máxico”. Os verdes e antigos carballos cheos de musgos, o ruxir das augas do río xunto outro regato que se mestura no lugar, e os restos dun muíño cun camiño empedrado, recorda os vellos contos da infanza.
Seguindo o camiño empedrado, que no pasado levaba os muíños, ascenderemos ate chagar a aldea de Ameixido de onde partimos, rematando a fermosa e xeitosa ruta circular. 
Tipo de Ruta: circular.
Lonxitude: 11,75 Km
Duración: 4 horas e 40 minutos.
Dificultade: Media.
Sinalizada: Por etapas.
Valoración: de interese etnográfico e paisaxístico, un 9.





No hay comentarios:

Publicar un comentario