Nesta entrada de fauna, queremos facer un pequeno
inventario dos mamíferos, tanto grandes como menores, que temos visto ou cando
menos, existen datos de súa presenza nos últimos anos.
A área xeográfica sobre a que recollemos os datos,
ben sendo o concello de Ponteareas, dende a ribeira do Tea, ate as serras que
rodean o seu val, a do Galleiro e Montes da Picaraña. Tratase dunha zona
peri-urbán satélite da cidade de Vigo, moi poboada maiormente por aldeas
grandes dispersas polo val e muita infraestrutura viaria, nestes espazos urbáns
e rurais tamén son abundantes as veigas e terreos de cultivo, a maioría en
estado de abandono. O mesmo tempo existe un sotobosque de ribeira bastante ben
conservado no Tea e seus afluentes menores. Nas zonas altas dos outeiros, chas
elevados e as serras, dominan as repoboacións forestais, maioritariamente de
eucalipto e piñeiro.
Nos últimos anos esta zona en concreto, sufriu o
igual que a maioría da terra galaica, un forte incremento de destrución e
contaminación, repoboacións forestais e humanización dos espazos naturais, incluído
o propio río Tea, o cal esta protexido pola Rede Natura 2000. Mesmo así,
sorprendentemente, parte da fauna resiste e se vai adaptando a un cambio
forzado. Todas as fotos son da zona que describimos anteriormente.
Cabalo
de monte galego (Equus caballus) Tamén
chamado cabalo de “pura raza galega”, cabalo de pequeno tamaño e grande
resistenza física, seos cores soen ir de castaño a negro, como nativo esta
totalmente adaptado a nosa terra e súa xeografía accidentada. Na Serra do Galleiro
seguen existindo varias manadas desta equino, os cales teñen dono. Tamén
actualmente na serra, existe a existenza de cachenas, pero a difenza do cabalo
monte, non son orixinarias do lugar.
Coello
de Monte (Oryctolagus cuniculus) Orixinado da Península Ibérica, cada
vez máis difícil velos en estado salvaxe, tamén é afectado por epidemias que
reducen gravemente súas poboacións. Soen habitar nesta zona tanto en lugares
rurais como boscosos e montañosos.
Corzo
ou cabra (Capreolus capreolus) É o cérvido destas
terras, moi discreto pero soe deixarse ver polas noitiñas ou mañás temperáns.
Nos últimos anos por mor da humanización da ribeira do Tea, deixouse case de
ver polo sotobosque de ribeira, pero inda abunda nas zonas de outeiro e montes
máis altos. Totalmente herbívoros, e común velos en parellas ou as veces tamén
solitarios, tamén en ocasións se poden ver coas crías.
Esquío (Sciurus vulgaris) Era máis doado velos
fai décadas atrás saltar polas arbores, fai anos practicamente desaparecera da
zona, pero nos últimos anos semella que súa poboación cando menos aumentou un
pouco. Gusta das zonas de piñeiro, para saber se unha piña a comeu un rato ou
un esquío, dicir que o primeiro a come enteira deixando só o pau base do medio,
mentres que o esquío, como o colle coas mans, deixa os vértices enteiros.
Grazas a isto, sabemos que inda temos esquíos nesta zona.
Lontra (Lutra lutra) O máis emblemático mamífero
do Tea, tras o declive da poboación dos aguaneiróns (rato de río). Por épocas
pode verse con facilidade no río, como nos meses de setembro e outubro.
Realmente é unha pequena mostra da calidade das augas, por iso e máis doada de
ver de Ponteareas río arriba. Ultimamente ate foi vítima de atropelos, de
seguro por subir por regatos secundarios, vendo as zonas accidentadas.
Morcego (Corynorhinus
townsendii) Único mamífero voador da zona, inda que súa poboación foi maior, inda
se pode ver con facilidade nas noites, sobre todo nas zonas rurais.
Ourizo Cacheiro (Erinaceus europaeus) Abondoso por norma xeral, moi común velo nas hortas.
Seu peor a día de hoxe son as estradas, pois tamén é moi común velos
atropelados.
Porco Bravo ou xabaril (Sus scrofa) A día de hoxe abondoso, duro, corredor e come practicamente de todo. Ultimamente
e máis doado velos pola noite, pero tamén se pode ver polo día, pero
normalmente tirando máis o mecer ou tardiña. Súa presenza esta practicamente en
todos os hábitats.
Raposa (Vulpes vulpes) A día de hoxe abondoso,
un dos emblemas de nosas fragas, nocturno, fino e áxil, é un gran predador. Moi
sociable e se achega con facilidade as zonas de casas, tamén se pode ver polo
día. Atopase en todo tipo de hábitats.
Rato de
Campo (Apodemus sylvaticus) Moi abundante en todos
os terreos, ten un grande potencial reprodutor, o cal e contrarrestado pola
grande cantidade de depredadores que ten.
Teixugo ou
Porco Teixo (Meles meles) De aparenza tirando a
pequena pero forte, nocturno e rutinario. O máis claro de súa notable presenza
son seus buratos e tobeiras cavados, sobre todo en zonas de carballeira. E
doado preto das casas do rural, seu crecemento nos últimos anos fai que sexa
tamén vítima de atropelos nas estradas, como mostramos na foto. Como curiosidade tamén gusta de cavar
en zonas arqueolóxicas, unha mostra nos propios castros do Tea.
Toupa ou Toupeira (Talpa occidentalis) Moi común, pódese ver en todos os hábitats,
pero moi abondosa nos prados, veigas e hortas. Seus túneles soen ser longos e
abondosos, é como unha pequena escavadora grazas as súas mans, é practicamente
cega.
Tourón ou
furón (Mustela putorius) Antigamente máis común e
abondoso, cazábase por súa pel, a día de hoxe moi escaso. É un depredador que
soe roldar as ribeiras dos ríos, invadindo as tobeiras doutros animais.
Xineta
ou xeneta (genetta genetta) Fermosa,
nocturna e voraz depredador, nocturna e moi áxil, pode trepar arbores. Chegou a
ser escasa, inda que parece que se recupera, na zona media do Tea inda é
discreta, pero esta presente. Din que foi introducida na Iberia ou polos
fenicios ou os musulmáns.
Neste momentos nos faltan datos para dar evidencia
da presencia doutros mamíferos que antes si había, os cales si sabemos de súa
presenza noutras zonas do Tea ou bisbarras como a Paradanta. Podemos nomear así
a lebre, gato do monte, aguaneirón ou o mesmo lobo, do cal non temos notizas de
seu paso dende fai unha década, pero mostramos este vídeo. Tampouco sabemos a
ciencia certa, da presencia neste momento de visón americano.
COLABORA
Este comentario ha sido eliminado por el autor.
ResponderEliminarCorynorhinus townsendii en Galicia?
ResponderEliminarSaúdos.